Thơ » Gruzia » Acaki Shereteli
Đăng bởi thanhbinh82_tp vào 20/10/2007 18:45, đã sửa 1 lần, lần cuối bởi Vanachi vào 20/10/2007 20:35
საყვარლის საფლავს ვეძებდი,
ვერ ვნახე!.. დაკარგულიყო!..
გულამოსკვნილი ვჩიოდი:
„სადა ხარ, ჩემო სულიკო?!“
ეკალში ვარდი შევნიშნე,
ობლად რომ ამოსულიყო,
გულის ფანცქალით ვკითხავდი:
„შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“
ნიშნად თანხმობის კოკობი
შეირხა... თავი დახარა,
ცვარ-მარგალიტი ციური
დაბლა ცრემლებად დაჰყარა.
სულგანაბული ბულბული
ფოთლებში მიმალულიყო,
მივეხმატკბილე ჩიტუნას:
„შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“
შეიფრთქიალა მგოსანმა,
ყვავილს ნისკარტი შეახო,
ჩაიკვნეს-ჩაიჭიკჭიკა,
თითქოს სთქვა: „დიახ, დიახო!“
დაგვქათქათებდა ვარსკვლავი,
სხივები გადმოსულიყო,
მას შევეკითხე შეფრქვევით:
„შენ ხომ არა ხარ სულიყო?!“
დასტური მომცა ციმციმით,
სხივები გადმომაყარა
და იმ დროს ყურში ჩურჩულით
ნიავმაც ასე მახარა:
„ეგ არის, რასაც ეძებდი,
მორჩი და მოისვენეო!
დღე დაიღამე აწ ტკბილად
და ღამე გაითენეო!
„სამად შექმნილა ის ერთი:
ვარსკვლავად, ბულბულ, ვარდადო,
თქვენ ერთანეთი რადგანაც
ამ ქვეყნად შეგიყვარდათო“.
მენიშნა!.. აღარ დავეძებ
საყვარლის კუბო-სამარეს,
აღარც შევჩვი ქვეყანას,
აღარ ვღვრი ცრემლებს მდუღარეს!
ბულბულს ყურს ვუგდებ, ვარდს ვყნოსავ,
ვარსკვლავს შევყურებ ლხენითა
და, რასაცა ვგრძნობ მე იმ დროს,
ვერ გამომითქვამს ენითა!
ისევ გამეხსნა სიცოცხლე,
დღემდე რომ მწარედ კრულ იყო,
ახლა კი ვიცი, სადაც ხარ:
სამგან გაქვს ბინა, სულიკო!
Trang trong tổng số 1 trang (2 bài trả lời)
[1]
Gửi bởi thanhbinh82_tp ngày 20/10/2007 18:45
Có 1 người thích
Mang trong ngực một nỗi buồn nhức nhối,
Tôi lang thang đi giữa những nấm mồ
Và rồi khóc, rồi cầu xin, tôi gọi:
“Em ở đâu, em yêu, Xulicô?”
Giữa lau lách có bông hoa hồng đỏ
Đang tỏa hương khoe giữa trời chiều.
Tôi đi đến, quì bên hoa, hỏi nhỏ:
“Em ở đâu, Xulicô, em yêu?”
Bông hoa đẹp vừa nghe tôi hỏi thế
Liền đung đưa e thẹn, khẽ nghiêng đầu,
Và để rơi những giọt sương lặng lẽ
Như những dòng nước mắt buồn đau.
Trên đầu tôi có con chim sôi nổi
Đang hát vang những khúc hát tâm tình.
Tôi ngây ngất lắng tai nghe, khẽ hỏi:
“Em đấy ư, Xulicô của anh?”
Con chim nhỏ vụt bay lên vui vẻ,
Bay lên cao trên đôi cánh, và rồi
Chim lại hót, hót say sưa như thể
Đáp: “Con người anh đang kiếm là tôi!”
Hoàng hôn tắt, trên bầu trời giá lạnh,
Bỗng mọc lên ngôi sao đẹp khác thường.
Tôi kêu to: “Hỡi ngôi sao lấp lánh,
Có phải sao là người tôi yêu thương?”
Từ mặt đất ngước nhìn lên, tôi thấy
Ngôi sao xanh xinh đẹp gật đầu.
Ngọn gió ấm ghé tai tôi lúc ấy
Nói những lời rất âu yếm như sau:
“Hãy nhìn kỹ, hãy lắng nghe, hít thở,
Xulcô - anh đang thấy lúc này!
Chiếu cho anh là mặt trời rực rỡ.
Anh không còn đau xót nữa từ nay.
Nàng đã biến thành hoa, thành chim nhỏ,
Thành ngôi sao luôn nhấp nháy trên đầu.
Không thể chết tình yêu, dù đau khổ.
Anh và nàng nay lại được bên nhau”.
Và từ đấy tôi không còn than khóc,
Không lang thang đi giữa những nấm mồ.
Đấy là em - ngôi sao xanh như ngọc,
Là bông hồng, chim hót, Xulicô!
Ngôn ngữ: Chưa xác định
Gửi bởi letam ngày 30/07/2011 23:03
«Сулико»
Я могилу милой искал
Но ее найти нелегко
Долго я томился и страдал
Где же ты, моя Сулико ?
Долго я томился и страдал
Где же ты, моя Сулико ?
Розу на пути встретил я
В поисках уйдя далеко
Роза пожалей услышь меня
Нет ли у тебя Сулико?
Роза пожалей услышь меня
Нет ли у тебя Сулико?
Роза наклонившись слегка
Свой бутон раскрыв широко
Тихо прошептала она мне тогда
Не найти тебе Сулико
Тихо прошептала мне тогда
Не найти тебе Сулико
Среди роз душистых в тени
Песни соловей звонко пел
Я у соловья тогда спросил
Сулико не ты ли пригрел
Я у соловья тогда спросил
Сулико не ты ли пригрел
Соловей вдруг замолчал
Розу тронул клювом легко
Ты нашел что ищешь он сказал
Вечным сном здесь спит Сулико
Ты нашел что ищешь он сказал
Вечным сном здесь спит Сулико
Đăng nhập bằng Facebook