Thơ » Mỹ » Brent Anderson
Đăng bởi Minh Sơn Lê vào 09/07/2023 20:28
Par la fenêtre, je regarde seule la pluie qui tombe encore
Mais rien ne me touche je n’ai sur ma bouche que ton prénom qui m’obsède
Philadelphie cette ville où tu vis, c’est si loin de chez moi
On s’écrit souvent mais à quoi tu penses vraiment?
Tu ne sais pas me dire je t’aime
Moi je te l’écrirais quand même
Tu ne sais que me dire sans cesse: “Girl, I miss you”
Tu ne sais pas me dire “je t’aime”.
Moi j’essaierais quand même I love you.
Et toi, do you love me too?
Sur mon email, j’ai souligné ton nom “brandon@love.com”
Est-ce que tu souris quand tu le lis?
J’aimerai tant qu’on se revoit
La prochaine fois que tu viens d’ici, je serai toute à toi
Je te donnerai ce que tu voulais parfois
Tu ne sais pas me dire”je t’aime”
Trang trong tổng số 1 trang (1 bài trả lời)
[1]
Gửi bởi Minh Sơn Lê ngày 09/07/2023 20:28
Một mình bên cửa dưới mưa rơi
Tên anh, em khẽ gọi trên môi
Philadelphia giờ xa quá
Thư viết nghĩ gì hỡi anh ơi?
Sao anh không nói rằng yêu em
Để em ghi nhớ vào trong tim
Nói đi “anh nhớ hoài, cô bé”
Và nói luôn rằng “anh yêu em”
Em biết yêu anh yêu thật nhiều
Còn anh, yêu em được bao nhiêu?
“brandon@love.com” tay em gạch
Anh đọc thư rồi có cười trêu?
Em muốn có ngày gặp lại anh
Khi ở bên anh, em sẽ dành
Cho anh tất cả điều anh muốn
Anh hãy nói rằng “anh yêu em”